1. Plastica biologica aequivalens plasticis biodegradabilibus
Secundum definitiones pertinentes, plastica biobasata ad plastica a microorganismis producta referuntur, quae in substantiis naturalibus, ut amylo, fundantur. Biomassa ad synthesim bioplasticarum ex frumento, saccharo, vel cellulosa provenire potest. Plastica biodegradabilis autem ad condiciones naturales (ut solum, arena, aqua marina, etc.) vel condiciones specificas (ut compostum, digestio anaerobica, vel cultura aquae, etc.) refertur, quae per actionem microbialem (ut bacteria, mucorem, fungos, algas, etc.) degradationem efficiunt, et tandem in dioxidum carbonis, methanum, aquam, salem inorganicum mineralizatum, et novam materiam plasticam decomponuntur. Plastica biobasata secundum originem compositionis materiae definiuntur et classificantur; plastica biodegradabilia, contra, ex prospectu finis vitae classificantur. Aliis verbis, 100% plasticarum biodegradabilium fortasse non sunt biodegradabilia, cum quaedam plastica traditionalia e petroleo facta, ut butylenum terephthalatum (PBAT) et polycaprolactonum (PCL), biodegradari possunt.
2. Biodegradabile habetur biodegradabile.
Degradatio plasticae ad condiciones ambientales (temperaturam, humiditatem, oxygenium, etc.) sub effectu mutationum significantium in structura, processu detrimenti efficaciae refertur. Dividi potest in degradationem mechanicam, biodegradationem, photodegradationem, degradationem thermo-oxygenii et degradationem photooxygenii. Utrum plastica plene biodegradetur a pluribus factoribus pendet, inter quos crystallinitas, additiva, microorganismi, temperatura, pH ambientis et tempus. Absentibus condicionibus idoneis, multa plastica degradabilia non solum plene biodegradari non possunt, sed etiam effectus negativos in ambitum et salutem humanam habere possunt. Exempli gratia, pars degradationis oxygenii additivorum plasticorum, sola ruptura materiae, degradatio in particulas plasticas invisibiles.
3. Biodegradationem sub condicione composti industrialis tamquam biodegradationem in ambitu naturali considera.
Signum aequalitatis inter haec duo accurate discerni non potest. Plastica compostabilia ad categoriam plasticarum biodegradabilium pertinent. Plastica biodegradabilia etiam includunt plastica quae modo anaerobio biodegradabili sunt. Plastica compostabilis ad plasticam refertur quae, sub condicionibus compostationis, per actionem microorganismorum, intra certum tempus in dioxidum carbonis, aquam, sales inorganicos mineralizatos, novasque substantias in elementis contentas convertitur, et tandem compostum formatur, contento metallorum gravium. Experimento toxicitatis, reliquiae provisiones normarum pertinentium satisfaciunt. Plastica compostabilia ulterius in compostum industrialem et compostum hortensem dividi possunt. Plastica compostabilia in foro in essentialiter plastica biodegradabilia sub condicione compostationis industrialis sunt. Quia sub condicione composti plastica ad biodegradabile pertinent, ergo, si plastica compostabilis (ut aqua, terra) in ambitu naturali abicitur, degradatio plasticae in ambitu naturali lenta est, non potest omnino brevi tempore degradari. Sicut dioxidum carbonis et aqua, eius effectus noxii in ambitum et plastica traditionalia, nulla differentia substantialis est. Praeterea, indicatum est plastica biodegradabilia, cum aliis plasticis redivivis mixta, proprietates et efficaciam materiarum redivivarum minuere posse. Exempli gratia, amylum in acido polylactico foramina et maculas in pellicula e plastica rediviva facta efficere potest.
Tempus publicationis: XIV Iulii, MMXXII