ဇီဝဆွေးမြေ့ပျက်စီးနိုင်သော ပလတ်စတစ်များနှင့်ပတ်သက်သော အယူအဆမှားများ

1. ဇီဝအခြေခံပလတ်စတစ်သည် ဇီဝချေဖျက်နိုင်သော ပလတ်စတစ်များနှင့် ညီမျှသည်။

သက်ဆိုင်ရာ အဓိပ္ပါယ်ဖွင့်ဆိုချက်များအရ ဇီဝအခြေခံပလတ်စတစ်များသည် ကစီဓာတ်ကဲ့သို့သော သဘာဝပစ္စည်းများအပေါ်အခြေခံ၍ အဏုဇီဝသက်ရှိများမှ ထုတ်လုပ်သော ပလတ်စတစ်များကို ရည်ညွှန်းပါသည်။ ဇီဝပလတ်စတစ်များ ပေါင်းစပ်မှုအတွက် ဇီဝလောင်စာသည် ပြောင်း၊ ကြံ သို့မဟုတ် ဆဲလ်လူလိုစမှ ရရှိနိုင်သည်။ ဇီဝပြိုကွဲပျက်စီးနိုင်သော ပလပ်စတစ်သည် သဘာဝအခြေအနေများ (ဥပမာ မြေဆီလွှာ၊ သဲနှင့် ပင်လယ်ရေ စသည်တို့) သို့မဟုတ် သီးခြားအခြေအနေများ (ဥပမာ- မြေဆွေး၊ စွန့်ထုတ်နိုင်သော အခြေအနေ သို့မဟုတ် ရေယဉ်ကျေးမှု၊ စသည်) ကို ရည်ညွှန်းသည်) ရောဂါပိုးမွှားများ (ဥပမာ ဘက်တီးရီးယား၊ မှို၊ မှိုနှင့် ရေညှိ စသည်တို့) သည် ပျက်စီးယိုယွင်းလာကာ နောက်ဆုံးတွင် ကာဗွန်ဒိုင်အောက်ဆိုဒ်၊ မီသိန်း၊ ရေ၊ တွင်းထွက်ဓာတ်မတည့်သော ဆားနှင့် ပလပ်စတစ်ပစ္စည်းအသစ်များအဖြစ်သို့ ပြိုကွဲသွားပါသည်။ ဇီဝအခြေခံပလတ်စတစ်များကို ပစ္စည်းဖွဲ့စည်းမှု အရင်းအမြစ်အပေါ် အခြေခံ၍ ခွဲခြားသတ်မှတ်ထားပါသည်။ အခြားတစ်ဖက်တွင်မူ ဇီဝပျက်စီးနိုင်သော ပလတ်စတစ်များကို သက်တမ်းကုန်ဆုံးမှုရှုထောင့်မှ ခွဲခြားထားသည်။ တစ်နည်းဆိုရသော် ဇီဝပိုးမွှားချေမှုန်းနိုင်သော ပလတ်စတစ်များ၏ 100% သည် ဇီဝရုပ်ပျက်ဆင်းပျက်မဖြစ်နိုင်သော်လည်း အချို့သော ရိုးရာရေနံအခြေခံပလတ်စတစ်များဖြစ်သည့် butylene terephthalate (PBAT) နှင့် polycaprolactone (PCL) တို့သည် ဖြစ်နိုင်သည်။

2. Biodegradable ကို biodegradable အဖြစ်သတ်မှတ်သည်။

ပလတ်စတစ် ယိုယွင်းပျက်စီးခြင်း ဆိုသည်မှာ အပူချိန်၊ စိုထိုင်းဆ၊ အစိုဓာတ်၊ အောက်ဆီဂျင်စသည်ဖြင့်) ဖွဲ့စည်းပုံတွင် သိသာထင်ရှားသော ပြောင်းလဲမှုများ၊ စွမ်းဆောင်မှု ဆုံးရှုံးမှု ဖြစ်စဉ်ကို ရည်ညွှန်းသည်။ ၎င်းကို စက်ပိုင်းဆိုင်ရာ ပျက်စီးခြင်း၊ ဇီဝရုပ်ပျက်စီးခြင်း၊ ဓါတ်ပုံပျက်ခြင်း၊ သာမိုအောက်ဆီဂျင် ဆုတ်ယုတ်ခြင်းနှင့် ဓါတ်ပုံအောက်ဆီဂျင် ဆုတ်ယုတ်ခြင်းဟူ၍ ခွဲခြားနိုင်သည်။ ပလတ်စတစ်သည် အပြည့်အဝ ဇီဝရုပ်ကွဲသွားခြင်း ရှိ၊ မရှိ ပုံဆောင်ခဲ၊ ဖြည့်စွက်ပစ္စည်းများ၊ အဏုဇီဝသက်ရှိများ၊ အပူချိန်၊ ပတ်ဝန်းကျင် pH နှင့် အချိန် အပါအဝင် အချက်များစွာပေါ်တွင် မူတည်ပါသည်။ သင့်လျော်သောအခြေအနေများမရှိပါက၊ ပြိုကွဲပျက်စီးနိုင်သော ပလတ်စတစ်အများအပြားသည် ဇီဝရုပ်ကြွင်းများကို လုံးလုံးချေဖျက်နိုင်စွမ်းရှိရုံသာမက သဘာဝပတ်ဝန်းကျင်နှင့် လူ့ကျန်းမာရေးကိုပါ ထိခိုက်စေနိုင်ပါသည်။ ပလပ်စတစ် အပိုပစ္စည်းများ၏ အောက်ဆီဂျင် ပြိုကွဲခြင်း၏ တစ်စိတ်တစ်ပိုင်းဖြစ်သော၊ ပစ္စည်း၏ ပေါက်ပြဲခြင်းမှသာလျှင် မမြင်နိုင်သော ပလပ်စတစ်အမှုန်များအဖြစ်သို့ ဆုတ်ယုတ်သွားခြင်းကဲ့သို့သော။

3. သဘာဝပတ် ဝန်းကျင်တွင် ဇီဝမြေဆွေးအဖြစ် စက်မှုမြေဆွေး၏ အခြေအနေအောက်တွင် ဇီဝဆွေးမြေ့မှုကို ထည့်သွင်းစဉ်းစားပါ။

နှစ်ခုကြားတွင် တူညီသောလက္ခဏာကို အတိအကျဆွဲ၍မရပါ။ ဆွေးမြေ့နိုင်သော ပလတ်စတစ်များသည် ဇီဝပြိုကွဲပျက်စီးနိုင်သော ပလတ်စတစ်အမျိုးအစားတွင် ပါဝင်သည်။ ဇီဝချေဖျက်နိုင်သော ပလတ်စတစ်များသည်လည်း ဇီဝကွဲကြေနိုင်သော ပလတ်စတစ်များပါ၀င်သည်။ ဆွေးမြေ့နိုင်သော ပလပ်စတစ် ဆိုသည်မှာ အချိန်ကာလတစ်ခုအတွင်း အဏုဇီဝသက်ရှိများ၏ လုပ်ဆောင်မှုအားဖြင့် ကာဗွန်ဒိုင်အောက်ဆိုဒ်၊ ရေနှင့် ဓာတ်သတ္တုမဝင်သော ဆားများနှင့် ဒြပ်စင်များတွင်ပါရှိသော ဒြပ်စင်အသစ်များအဖြစ်သို့ ရောက်ရှိပြီး နောက်ဆုံးတွင် မြေဆွေးကို လေးလံသောသတ္တုပါဝင်မှု၊ အဆိပ်သင့်မှု စမ်းသပ်ခြင်း ကျန်ရှိသော အမှိုက်များသည် သက်ဆိုင်ရာ စံချိန်စံညွှန်းများနှင့် ကိုက်ညီသင့်ပါသည်။ ဆွေးမြေ့နိုင်သော ပလတ်စတစ်များကို စက်မှုမြေဆွေးနှင့် ဥယျာဉ်မြေဆွေးဟူ၍ ခွဲခြားနိုင်သည်။ စျေးကွက်ရှိ ဆွေးမြေ့နိုင်သော ပလတ်စတစ်များသည် စက်မှုမြေဆွေး၏ အခြေအနေအောက်တွင် အခြေခံအားဖြင့် ဇီဝပျက်စီးနိုင်သော ပလတ်စတစ်များဖြစ်သည်။ မြေဆွေး ပလတ်စတစ်၏ အခြေအနေအောက်တွင် ဇီဝဆွေးမြေ့ပျက်စီးနိုင်သော ပလတ်စတစ်များ ဖြစ်သောကြောင့် သဘာဝပတ် ဝန်းကျင်တွင် စွန့်ပစ်ထားသော မြေဆွေး ပလတ်စတစ်များ (ရေ၊ မြေ) သည် သဘာဝပတ် ဝန်းကျင်တွင် ပလတ်စတစ် ယိုယွင်းမှု အလွန်နှေးကွေးသဖြင့် အချိန်တိုအတွင်း လုံးဝ ပျက်သုဉ်းသွားနိုင်မည် မဟုတ်ပေ။ ကာဗွန်ဒိုင်အောက်ဆိုဒ်နှင့် ရေကဲ့သို့သော သဘာဝပတ်ဝန်းကျင်နှင့် မိရိုးဖလာပလတ်စတစ်များအပေါ် ၎င်း၏ဆိုးကျိုးများ သိသိသာသာ ကွာခြားမှုမရှိပါ။ ထို့အပြင်၊ အခြားပြန်လည်အသုံးပြုနိုင်သော ပလတ်စတစ်များနှင့် ရောစပ်သောအခါ ဇီဝပျက်စီးနိုင်သော ပလတ်စတစ်များသည် ပြန်လည်အသုံးပြုသည့်ပစ္စည်းများ၏ ဂုဏ်သတ္တိနှင့် စွမ်းဆောင်ရည်ကို လျှော့ချနိုင်သည်ဟု ထောက်ပြထားသည်။ ဥပမာအားဖြင့်၊ polylactic acid တွင်ရှိသော ကစီဓာတ်သည် ပြန်လည်အသုံးပြုထားသော ပလတ်စတစ်ဖြင့် ပြုလုပ်ထားသော ရုပ်ရှင်တွင် အပေါက်များနှင့် အစက်အပြောက်များ ဖြစ်ပေါ်လာနိုင်သည်။